บทที่ 133 ความจริงอันโหดร้าย (125%)

“บี๋จ๋า…”

หลังจากสาวเท้ายาวๆ มาถึงเตียงด้วยความร้อนใจ ร่างใหญ่ก็ทอดตัวลงนอนซ้อนหลังคนที่กำลังนอนงอตัวกอดตัวเองร้องไห้สะอึกสะอื้น

“เป็นอะไรหือคนดี ร้องไห้ทำไม”

“ฮึก…ฮือ…”

เธอไม่ตอบเอาแต่สะอื้นฮักๆ ชวนเวทนา จนคนตัวโตทนไม่ไหว จับร่างอวบอิ่มพลิกมาหา แล้วขยับเข้าไปแนบชิด กดศีรษะน้อยลงซบอกอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ